La yezale bir meyil bu Şiiri - İlyas Kaplan

durdukça bu hengamede yorgun düşeceksin
bilmedikçe ruhun hakikatten sapacak
isteklerine hiçbir şey yetmeyecek
hiçbir şey sığmayacak düşlerine

gözden düşeceksin
iş-güçten düşeceksin
gönülden düşeceksin

düştüysen kalk öyleyse
düşsen de bir kaldıran var
tükensen de bir olduran var
rahmeti sonsuz ezeli olan var

gökten yeryüzüne inzal bu
cisimden moleküllere bölünme bu
ruhtan cisme dönüşme
yeni bir cana varış bu

güneş ufuktan doğarken
ay bulutların arasından yükselirken
dipdiri bir anlamla bakarken gökyüzüne
şafak söküp sabah olduğu vakit
hayat ve ölüm bu

doğru ile eğrinin çatışması bu
adalet ile zulmün muhasebesi
duyduğunda gidemediğin
bildiğinde yapamadığın
bir türlü yanına varamadığın
itaat ve tevekkül bu

bir topaç gibi yuvarlanıp duran
bir ot gibi yitip giden
umut ve heyecanlara
ilk adımı atmak bu

bir mevzi, bir nöbet yeri
sonuç alınsa da alınmasa da
zafer kazanılsa da
zafer kaybedilse de
duracağın bir yer bu
bekleyeceğin bir hal bu

tarlaya ekilen ekin
aşın ekmeğin azığın bu
göklere çıkaran burak bu
huzura çağıran ses bu
vehbi her elemin sonucu
cismani her ahengin nutfesi
ilahi hikmetin bir eseri bu

hanı ana kuş içgüdüsüyle
yavrularının başında kanat çırpar ya
yaratılıştan sahip olduğun merhamet bu
karşılıksız bağışlanan mükafat bu
mutlak bir ümidin bereketi
ezeli bir lütfün feyzi
kesbi her arzunun sebebi bu
sevinç duygusunun armağanı bu

tüm dönüşlerin devridaim ettiği zaman
sırların binlercesi etrafı sarmışken
en son bakılan yerde
bir dakikalığına bile olsa durmak bu

doğru yönü ararken bitap düşmüş
ayan beyan tüketilen zaman bu
iç alemde uyanıp yeşermek bu
zihinlerde çiçeklenme
kalplerde çoğalan ruhani canlanma bu

buzdan aynaların acımasızca kırıldığında
vurulup en ince yerinden düştüğünde
seni kurtaracak sen değilsin
unutma
sakın günahlarına, isyanlarına bakıp da
kendini ateşe atma

bambaşka perdelerde
uzak özlemlerin tam ortasında
peşinden sürükleyen bir büyü bu
unutma
yaptıklarını da sana veren var
seni yönlendiren var
sana imkan tanıyan var
rahmetten ümit kesme

ümit ile korku arasında bekle
kaybetmek de var, kazanmak da
her an , her lahza da
açık işaretler var
lahuti şafaklarda tüllenen
ufuklarda gözlenen müjdeler var
hiç tereddütsüz secdelerde bekle
bizzat sana vaat edilen sonsuzca zafer var

mevsimden mevsime
düşten düşe vaveyla bu
selam bu
zincirlerini kırıp azat olanlara
cilalı aynalarda yitip kaybolanlara

Rabbin huzurunda gözü yaşlı
kırılmak, incinmek bu
kurtuluş makamı bu
kul olmak şerefi bu
kusurlarını itiraf bu

ciğerde alevler can yakınca
eriyip su olunca
suyla alev birbiriyle karışınca
kaydedilmiş pişmanlık bu
geçmişi unutmak bu
Rahman’ın tevfiki bu

yürekte anlam kazanmış
bir kalp duygusu bu
la yezale bir meyil bu
ebedi ölümsüzlük bu
ademin havaya gark oluşu
fıtri ihsan bu

redfer