Ey Kuzgun,leşin üstündeki
Karnın doydu mu?
Ne dönersin daha semada?
Yetmez değil mi?
Henüz gözü çıkmadı.
Dili kopmadı kökünden.
Kim sana kızabilir ki
Simsiyah tüylerinle toplamak değil mi
Toprağın üstünden cesetleri parça parça.
Bu söktüğün göz sevginin
Yutup kursağında ezdiğin
Merhametin dili.
Kana buladığın ciğerse mazlumun
En tatlı yeri.
Senden öncede çakallar,sırtlanalar doyurmuştu karnını.
Sende geri kalma.
Sil leşin kanını gagandan.
Kim kızabilir ki sana
Sahibiniz değilmi tekmili üstüme salan hepinizi.
Kayıt Tarihi : 1.11.2020 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hep mazlum olmak hep yenilmek.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!