Kuytular Şiiri - Feridun Eren

KUYTULAR

Duraklarda çok isimsiz zaman harcamalarım oldu
Umutsuzca, kendimi kandırarak sokak güvercinlerine baktım
Rıhtımlarda geleceğe dair olasılığı olmayan planlar yaptım hayatımda
İşsiz ve kimsesiz bir genç misali yollar yürüdüm tüm isimsiz sokaklarda, çok yoruldum

Gelen olmadı ardımdan, beni seven
Benimkisi akıl almaz git gel lerdi bir zamanlar
Kayıp ruhlarımın peşindeydim
Avuçlarım ise bomboştu

Şimdi büsbütün avare aklım
Çığlıklar atıyorum gizli derinliklerde
Karanlık, perdeli kuytulara kaçıyorum
Akarsularım kurudu bir bir dudaklarımda

Şimdi aynı değilim
Bıraktığın gibi değilim
Bende bir şey kalmadı
Yüzümde bıraktığın çok derin çizgilerden başka

Bana ormanlarından bir özgürlük ver artık
Şimdi söylemen gerekmez mi?
Yıllar yılı benden sakladın kalbinin yerini
Bırak artık, yalnızlık kuytularının geçmişini bitir

FERİDUN EREN