Kuytu Köşeleri Kutusu Şiiri - Arif Özer

Zihnimin en kuytu köşesinde,
kilitli bir kutu buldum dün.
Tüm renklerini,
Bilirim zihnimin,
Kirlerini, acılarını, sevgilerini...
Hüzünlerini,
Bilirim ve hatırlarım
Her kutunun içindekini.
Dün sabah...
O kutu
Düştü rafından...
Anahtarını savurup atmışım...
Hangi deniz kıyısıydı...?
Sebebini hatırladım.
Kilitli duruyor...
Açmayacağım.
Düşlediğim hayallerin "en"
Benden olanı var o kutuda.
" meşe ağacı dik,
O tepeye.
Gölgesinde,
Aşık olduğun kadına sarıl,
Ağacını koru,
Büyüsün çocukların,
Mutlu bir yaşlı ol.
Huzur olsun mezarının toprağı..."
Kutuyu yerine koydum.
Anahtarını firlattığım, o deniz kıyısına
Gidersem bir gün yine,
Sebebine küfredeceğim.