Bir beyaza siyahın ne denli yakışabileceğini,
Ay parçası yüzünde ışıldayan gözlerinde gördüm.
İki komşunun ne denli güzel geçinebileceğini,
Şiir gibi sözler dökülen dudaklarında gördüm.
Altın denilen değerli metalin en saf halini,
Göğüs kafesinin sol yanındaki sarrafta gördüm.
Ve hatta bir insanın ne denli insan olabileceğini,
Hep gülümseyen halinle sende gördüm.
Ama gel gör ki;
Kusursuz gibi görünsen de kusursuz değildin.
Sen kusursuzluklar kentinde yaşayan bir hayaldin.
(07-09-2001 Karaman)
Yusuf ÖzkayKayıt Tarihi : 10.9.2002 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!