Namlusuna dokunurken gözlerinin,
Şerbet dökerdim gecenin ayaklarına,
Mütemadiyen...
Ardışık şiirlere idam satırları dizerken,
Kevgirli hayatlara diş bilerdim...
Mühürsüz...
Cesur dolaşırım yalnızlıklarda şimdi,
İnfaz edilmiş sözcükler var alnımda,
Kırgın hıçkırıklar,
Şöhretli...
Emer yalnızlıklar,
Ruhumun damlalarını,
Sokak köpekleri suskun,
Gitaristin kollarında, ıssız bir akşamın yansıması,
Filesinde boş bir ağırlık yalınayak bir hüzün,
Kusurlu aynalar, sesiz kalır pütürlü kadınlara...
Ve ben şair gibi dokunurum gözlerine,
Mütemadiyen...
Ardışık hislere idam satırları dizerken...
Kayıt Tarihi : 24.11.2005 22:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!