Kusura Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KUSURA

Seher vakti kalktık harman savurduk,
Koyun kuzu kestik eti kavurduk,
Lakin ne gücendik, ne de yerindik,

Ara sıra ayak bastık nasıra,
Affedin dostlarım bakman kusura.

Bağ bostan'a girdik, indik derine,
Yorulunca döşek serdik serine,
Hürmetimiz vardır alın terine,

Birlikte oturduk bizler hasıra,
Affedin dostlarım bakman kusura.

Birlik olduk dağdan sürü aşırdık,
Tencere kaynerken süt'ü taşırdık,
Bazen içerledik, bazen şaşırdık,

Ümidi bağladık, ekin Mısır'a,
Affedin dostlarım bakman kusura.

Yolunuz düşerse buyurun bize,
Hizmetkar olayım ben hepinize,
Sofra kurdurayım aşk ile size,

Kaşık daldıralım,yağlı kısır'a,
Affedin dostlarım bakman kusura.

Kimimiz abiyiz kimiz kardeş,
Bazen yaren olduk,bazende sırdaş,
Darılıp küsmeyin bana arkadaş,

Müçtehit'im sizi yordum bı sıra,
Affedin dostlarım bakman kusura.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi