Aldığım nefese, yaşadığım hayata küstüm.
Canim dediğim canana, sevdigim kadina küstüm.
İçimdeki ateşe, güvendiğim dağlara küstüm.
Elimi tutmadan, gözlerine bakmadan, gidişine küstüm.
Her seferinde, dost bildiklerimin, hancerlemesine küstüm.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta