Küstü Martı Denize Şiiri - Samet Durakcı

Küstü artık martı denize
Yol almıştı çoktan uzaklara
Sırtında yalnızlığın ağır yüküyle
Uçuyordu yalpalaya yalpalaya
Bilmeden kendini nelerin beklediğini

Şimdi her şey geride kalmıştı
Dert ve kederle süslenmiş o karanlık günler...
Anlamıştı martı
Çıkmıyorsa yolun aydınlığa
Işık tutarsın karanlığa
Işığının kaynağı tükendiği zaman
Kalırsın bir başına ortada
Böylece ya intihar edersin
Ya da küsersin hayata

Bütün bunlar aklında
Yol aldı çoktan uzaklara
Uçtu da uçtu...
Çünkü küstü martı denize
Ne yolu çıktı aydınlığa
Ne de gücü yetti intihara
Küsmüştü martı çoktan
Kendini hayata küstüren o eski hayatına