Maalesef küsmeler oluyor hayatta.
Her gün sayısız yerde ve konuda, milyonlarca insan arasında…
Bazen birilerine biz de güceniyor ve küsüyoruz.
Bazen de bize güceniyor ve küsüyorlar…
Sebep, çoğu defa yanlış anlamalar ve
Maksadını aşan fazla konuşmalar yüzünden…
Âlimler, dehalar, politikacılar ve sanatçılar arasında,
Kardeşler, arkadaşlar, karı koca arasında bile küsmeler olabiliyor.
Ne yapalım, küsen küssün demekten başka çare yok.
Çünkü demirim demeyen kömürüm diye tutturan nice kişiler var.
Kendini hep haklı sanıp, silah çeksen barışmayan tipler de var.
Ne olursa olsun esas sebep, sevgi azlığıdır…
O nedenle gerçek dostlar, birbirlerine gücense bile,
Aralarındaki sağlam sevgi, er geç onları barıştırır.
Birbirlerini çok seven ve askeri müşterekleri fazla olan dostlar ve eşler
Ölünceye kadar birbirlerinden ayrılmaz ve küsmezler ve kin tutmazlar.
Her insanın bu anlamda birkaç dostu, mutlaka olmalı.
Kalan ömrünü yeni küsmelere ve gücenmelere ayıran insan,
Bu kararı aldığı an, ölmüş demektir…
Daha fazla yaşayıp da ne yapacaktır...
Çok sayıda insana küsen insan, sonunda kendine ve hayata küser…
2.4.2010
Erol GüngörKayıt Tarihi : 3.7.2013 19:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
