Bütün bıçaklar kalkıp havaya,
Benim yüreğime saplanıyor.
Bütün kurşunlar bana nişanlanıp,
Üzarime yağıyor.
Yürüyorum.
Garip garip süzüyorlar, tepeden tırnağa.
İş arıyorum.
Kovuyorlar kapılarından.
Çalışmıyorum.
“tembel” diyorlar.
Çocuklar ağlıyor; benim yüreğim burkuluyor.
Çiçekleri yoluyorlar; ben soluyorum.
Kuşları vuruyorlar;
-Ben ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 4.3.2015 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!