Kuşlar Uyuyor
Bu gün yaramaz çocukların saldırısına uğramış bir kaplumbağa gibi, kabuğuma çekildim..
Kapı çalındı bakmadım
Telefona Hiç dokunmadım
Gökyüzüne perde çektim
Dünyanın tüm kapılarını kapattım
Bir meleğin kanadına tutunup iç dünyama yolculuk yaptım
Öptüm yaramın Kabuğunu
Sızımın saçlarını taradım
Okşadım sancımın ah sesini
Sesizliğin içinde bir ses aradım dokundum duygularımın ellerine
Nasılsın dedim kendime
Bütün duygularım ketum du
Ve sesim cılız bir mırıltıyla '' onsuzum dedi onsuzum soluksuzum''
Sus dedim sesime kuşlar uyuyor gökyüzü rehavete
Nimet Öner
Nimet Öner
Kayıt Tarihi : 16.5.2018 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendiyle, içindeki çocukla, ruhunun güzellikleriyle buluşabiliyor, dertleşebiliyormuş.
Dertleşebiliyormuş da...
Yine de onsuz olmuyormuş.
Sanki içimizde bir yerde, içimizdeki çocuğa arkadaş...
!Ben de varım, buradayım!' diye ön safta yer alıyor.
Kutluyorum.
Sevgi ve selamlarımla...
Kutluyorum; Nicelerine
Değerli Hanımefendi.
TÜM YORUMLAR (2)