Bir Benmiyim Sessiz! Şiiri - Müslüm Bayram

Gür ormanların içinde kendimi
Sessiz bir ağaç gibi görmeye başladım
Diğer ağaçların sefil halleri içimde depremler yaratsa da
Kıpırtısız acınası halim.
Bir kuşun ayakları altında eziliyorum.
Ciyak, ciyak çığlığıyla kim bilir,
Bana neler anlatıyordur?

Ya karanlıkların homurtuları, uykusuz kalmama ne demeli
Sessizliğimden uluyarak geçiyor Çakal sürüleri.
Karanlıktan korkanlar neden ıslık çalarmış anladım
Yıldızlar korkak severmiş.
Sanki tüm evren yasta... Karanlığında gecenin
Bir ben miyim sessiz.

Kaç bahar üzerimden kaç yorgun mevsim,
Nereye varır yolculuğun sonu bilinmez.
İzbesindeyim gaybe zamanların ömürden
Ördüğü duvarlar ses vermiyor,
Kısılıyor, ölüyor seslerim.

İçtiğim yağmur damlacıkları!
Bana göklerden ne getirdiniz?
Köklerim öz suyunuzdan değil mi?
Neden eğiktir dallarım.
Karları yağdıran dağlar mıdır?
Sabahıma doğmayan güneşim!
Küskün müsün aya?