Ölüm eşiğimi tırmalarken,
Ben dargın şiirlere gömüldüm.
Bir hüzün kuşatması,
Aldı bu gece gönlümü:
Yarım akıllıydım, İnsanlara güvendim... Bıraktılar.
Yandım tutuştum, her bir yerime kadar soldum.
Bir gül olsa kaderde, Bir bağ etse dünyayı,
Umut bağlardım yine aynı aptlallıkla.
Kayıt Tarihi : 16.3.2022 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!