Kanadını gere gere
Dama konuyor,
Gecenin soğuğu gagasına vuruyor.
Belki bir gün uçamayacak,
Belki şirin çatıya bir yuva kuracak.
Ağzında dal parçaları,
Başkaları için fedakarlığını ortaya koyuyor.
Durdu güvercinin kalbi bir gün,
Gerdanlığı soldu belki...
Arkasından ağlayan az oldu,
Kanadının gürlüğü kayboldu.
Kayıt Tarihi : 10.6.2022 11:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Erdem Özsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/10/guvercin-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!