Kuş Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Bir küçük kuşa yazıldım, öyküsü anlatılmaz,
uçup gitti elimden, artık burda durulmaz.
Kayıp düşüyorum yardan, sonrası sorulmaz,
birikmişe tamam, bırakıp kurtulunmaz.
Kuş gene şaşkın açıklarda, dönse, saklı
bedenlerden, bir dokunuşla, uçmuş.

Umulmayanın dokunması, seninle uzaklaşan,
dönen geri, egemenlik gibi, duyulmaz giderek,
döngünün yıkım etkisi.

Hızı kayıp, durağan, olacak bir gün, yağan ki
yerden, yükseliyor bulutlar, uzağa katılmış,
gün içinden akan ırmaklar, yokuşu tırmanır,
aktım duyu oluklarından, beklemediğin
elindedir. Dokun susan seslere, aksın arzulu
yöne, şehir üzerinden geçerken, durup dinledin,
bir şarkıya eklenip, nereye istersen gidersin.

El salladım geçene, o uzak mesafe bendim.
İstediğin yere bırak, daha öteye gitmem, zaten
durmuş zaman, fazlasını istemem. Bulanık suda
avlanmak, berraklık tutsak, uyanıyor düşünceler,
soğuk, uzak, bilmek ertelenmiş, çözümler çorak.

Bilinmez ki nerdedir, bildiğin, gittiğin yerden gelir.
Anladın, böyleydi, açığa demirlemek, işitmeyenlere
yankıdan geçmek, duru bir suydu akan, sonra
önünde duran, içebilmek. Dur kapıda, belki burası
değil, bir sonraki kimin içindir.

08/06/2018