Kuru Yürek Şiiri - Turan Yükseloğlu

Hak-hukuk adâlet, saygı, sevgi tarlası.
Kurumuş yürekte vicdan bağı, bahçesi.
Nasıl yeşersinler, nasıl meyve versinler?
Susuzken kurumuşken tarlası-bahçesi.

Tok ne anlar aç’ın halinden söyler misin?
Hırsız, gasp, çoğu açlıktan görmez misin?
Sen olsan yerinde etrafını nasıl seversin?
İş yok ki çalışsın, boş midesi ve bohçası.

Birisi yer, birisi bakar, kıyamet öyle kopar;
Aç dert yanarken tok ananı al da git der;
Kimileri çöpten beslenir, kimi deveyi yer;
İse; sırtımızdan eksik olmaz Tanrı sopası.

Varlık içinde yokluk çeken ülkede bir millet
Sebep, tohumu ekilmiş cehalet ve ihanet.
Jeostrateji, tarih, dört iklim, tarım, maden,
Alın yazımız sanki açlık, yoksulluk, sefalet.