Kuru lehçe... Şiiri - Pınar Önalan

.....ღ
ღ
Bir rüzgar gülü gibi savruluşlarımızın haddi hesabı yok.
Dostum ,
Bir şiir miktarınca bir ezan inşirahı olsun duan cismime.
Satırlar boyunca söylemeyi beceremediğimiz nice deliller yüzünden
ha bire yazar olduk yaşayamadıklarımızı ve söylemeyi beceremediklerimizi.

Bir kuş ötüşüne denk düşüremedik niyetlerimizi .Bu yüzden hala A 'dan Z' ye harfler arasında mekik döküyoruz, okuyoruz insanı okuyamadan.
Noktaları ,virgülleri,soru işaretlerini ,ünlemleri ve ismini sıralayamadığımız nice işaretleri şahit tutuyoruz ;tutuyoruz okuduklarımızı yaşamadan.

Dostum,

Bir suskunluk dokunduralım niyetlerimize
Naif bir eda
İsmi olsun dua
Cismimize şifa
Kalbimize vefa.
Bir duruşumuz olsun sevgi yolunda.
Bak bu yol !
Bak bu da yoldaştır kalbi safiyane bütün yolculara.
Sen her sabah uyandığında elini göğsüne koy,kalbini yokla.
..ve sor içinden nazik bir dille
Ey kimsesizler kimsesi...
Yolum neresi?
Yoldaşım nerede?

İşte bir gecenin içine emanet ettim sözlerimi ,postaladım gökyüzüne. İmzaladım gözlerimle, mühürlendim damlalarımla hece hece.

Sustum,lal makamında,kalb-i hislerimle bekliyorum kırıntılarını ..
Sahi yaşamak ne zaman bu denli akl-i bir mesele oldu? Kalp unutuldu.

Meraktayım !
Bir o kadar da

Yokluğunun ritimsizliğinde ürperiyorum.!

Yoksulum ...

@Sultan Ahmet, 2018