Kuru Hüzün Şiiri - Ümit Yılmaz

Nasıl olur da ister bir yunus derede yüzmeyi
Ya da gülümsemekten vazgeçmeyi
Ki gülümsememek hapsolmak demektir
Onun için okyanusun en koyu mavi yerine

Nasıl da adım atmaz hiçbir serçe ayakları değerken toprağa
Sekmesi nedendir kim bilir
Yavrusu olduğu için midir yoksa bütün kuşların işi gücü oyun olan
Yoksa göremediğimiz en küçük böceği bile incitmemek için midir de
Biz mi anlayamayız ne denli fedakâr olduğunu

Nedendir gözyaşlarım akamaz gözlerimden, bilemem
Alışmışlardır sırf gözlerine bakmak için kirpiklerime dizilmeye
El vermiyordur yürekleri hiçbirinin seyretmeyi senin gidişini
Geri dönmeyeceğini söylerken bile kupkurudur gözlerim.

Islaklık hafifletiyor acıları sanki
Ama senin yaşattığın acımasız bir
Kuru hüzün.