Kurtulsam Diyorum Şiiri - Yunus Emre Ünalan

Bir an önce gök kubbe çöksede kurtulsam diyorum
Tenha bir şehirde köhne bir mabed gibi yaşanmıyor be gönlüm
Çünkü zemin ıslak gök karanlık çekilmiyor artık bu çifte yalnızlık
Izdırap veren derin yaralar almışken keskin köşelerinden

Geçmişin izlerini kimler taşır omuzlarında bilirmisin sen
Bir hammallar taşır bir de aptal aşıklar
Yorgun bedenlerde yarık topuklar

Şehrin bütün ışıkları yanmaya dursun bu gece
Bir ışık hüzmesi arıyor da gönlüm membağı sen
Bir yolculuk var yine sana doğru yeniden
Sen aksini düşünürken içimdeki akisini düşünürdüm ben

Her hicran silik bir silüet bırakır ardından, ardakalan
Şehri değiştirmek neçare bi çare gönüllere
İçinde bir şehir gömüsü barındıran ömürlere