Kurtula bilmek ne mümkün ki, insanlardan ...

deli gönül sükut ederek, demini arar durur
ne denli bir sevgi tattıysam, bir ucuyla batıyor
kem göz daim üstüme çöker, hepte yürekten vurur
nerede bir menfaat varsa, yezit üstte yatıyor
söyle; acep bu dünya malı, o kadar tatlımıdır?

bir güzel de kondu kalbime, ciğerim bile söktü
ömrü bölük pörçük edişte, durmadan haciz koydu
ceddim utanıp da sıkıldı, zira dillere döktü
aşkın ve meşkin çarmıhında, tümden varlığı soydu
söyle; acep bu dünya malı, o kadar tatlımıdır?

bir gün dedim ki; bende tadam, nefsime ağır geldi
tüm atam kökten de cömertti, elim rıza vermedi
boynu bükük insanlara da, kıymak beni çok deldi
bir Alah’ın kulu çıkıpta, kötüsünü dermedi
söyle; acep bu dünya malı, o kadar tatlımıdır?

gönle bir dost çınar aradım, açtım tüm kapıları
dolandım has bağırların da, kucağımı açarak
sürmeden el; üstüme düştü, çok boştu yapıları
kurtula bilmek ne mümkün ki, insanlardan kaçarak
söyle; acep bu dünya malı, o kadar tatlımıdır?

izbe yerde günahtan arla, gözden kaçıp saklandım
göz görmez bir yer bulamadım, hep hakktan korkar oldum
aleni gönüller bilsin ki, tüm varlıkla yalandım
istem ve arzunun elinde, çok sararıpta soldum
söyle; acep bu dünya malı, o kadar tatlımıdır?

şevkle akan gönül de sevgi, ballı hoş bir şerbettir
ruh derinliğince de yanmak, beladan arınmaktır
vefalı yürek ile kalmak, az kişiye kısmettir
veren el gönüller hoş eder, sevaba barınmaktır
söyle; acep bu dünya malı, o kadar tatlımıdır?

kurda ve kuşa yem olmadan, bu yoldan dönmek gerek
Hakktan ar ve haya edişte, utansa ya bu yürek
kim nelere sahip olmuş ki, kabre neler girecek?
bir gün alnı secde görmezse, imana nedir direk?
söyle; acep bu dünya malı, o kadar tatlımıdır?

(31.03.2012) AZAP...