Kurtlar Koyunlara Çoban

Fani olan şu dünyanın;
Ne tadı, ne tuzu kaldı.
Unutuldu maneviyat.
İnsanlar maddeye daldı.

Fakırlar hep kıvranıyor.
Zengin saltanat sürüyor.
Öyle bir gençlik yetişti;
Tarihini hiç bilmiyor..

Herkes kendini beğenmiş.
Kimse haddini bilmiyor.
Başlar kenara itilmiş.
Ayaklar hüküm sürüyor…

Büyük, küçük belli değil.
Herkes bir başına buyruk.
Sağlam diye gözükenler;
Aslında hepside çürük…

Kurtlar koyunlara çoban,
Denizler yanıyor şu an.
Yoktur yangını söndüren.
Kime güvenirsen güven…

Yetim hakkı yiye, yiye,
Kalınlaştı çok enseler.
Dikkatlıca bir bakınca;
Neler göreceksin neler…

Hak ve hukuk tanıyan az.
Karıştı bahar ile yaz….
Günüş tepede ısıtmaz.
Mürekkebsiz kalem yazmaz.
27.01.2012