Kurşun İhaneti Şiiri - Sadık Toraman

Firari avuntuların ihanet kurşunlarında,
İki damla gözyaşı döküldü kanayan yaralarıma.
Beni umuda oynayan kaç senaryo yakıldı;
Sonrasında kaldım hep güzelliklerin,
Sağanak yağmurlarda onca kirli yüz yıkandı,
Oysa yağmurlarıda kirlettiler avuçlarında,
Hala şafak sökmedi…
Hala alacakaranlığa emanet,
Tek sevdam can çekişiyordu.
Sevişmeler, dudak rujunun kayganlığında
Okşuyordu tenini
Çöller, hasreti yüklüyordu kervanlara;
Ana sıcaklığından yoksun…
Oysa dostu posta sarıp vururken
Çobanyıldızı şahitti geceye.
Soysuzların sürüsünde,
Kuzularımızı ürkütmüyordu.
Uzaktan kurt sesleri…
Issız dağ ateşinin közünde,
Tütüne sarıp yalnızlığımızı içtik.
Namuslu delikanlının işiydi,
Volta atıp tespih çekmek.