Kurşun gibi Şiiri - Necati Özkul

Öyle bir bakışı vardı ki sanki bir kurşundu
Tam kalbimi hedef aldı yüreğimden vurdu
Önce sersemledim bir an kanım çekildi kafam durdu
Bu nasıl garip bir duygu anlamadım istemeden oldu

Sonra sonrasını sorma kurşun dedim ya girdi bir defa
Zorladım çıkartmak istedim her defa
Sanki bir cam kesiği gibi hani zonklarya
Çektikçe kanım çekildi istemeden oldu

Biliyorum imkansızdı ve sonu yokdu
Bu daha çok harladı ve ateşi iyice içime soktu
Etrafımda beni teselli edecek de çoktu
Ama hiç kimseyi görmedim istemeden oldu.

Sonra sonrasını anlatayım mesafeler mesafeler
İçimde bir sürü kuruntular boş hayaller
Anlatamadım kimseye, kendi kendimle dertleşmeler
İstemsiz oldu, istemeden oldu