ateşin kül olsa yakar benzimi
tozunun havası tıkar genzimi
hissiyatının zerresi, enzimi
inan ki; zehirler, beni öldürür
olmayan içinde ararım varı
Ateşin mavi koru sendin
Kor ateş kızılı rengi sen
Tutkuların en zoru sendin
Esen rüzgarın ahengi sen
Sonsuz mavi gökyüzüm sendin
Ateş olup yaksan da
Aşkımdan kül de olsam
Ardımdan öylece baksan da
Ve ben toz, duman içinde-
Öylece kaybolsam
gönlüm yare seğirir, tez ara
sevdiceğim tez yaramı sara
yara saranda vuslata vara
aşk; hasret ile demlenmiş yara
başa düşer; niye düştüm dara
ne yalan sözü var, nede haram yedi
hep doğru ve güzel olanı söyledi
göç etti babam, diyarı terk eyledi
mekanın cennet, ruhun şad olsun babam
ömür dediğin öyle geçen zaman ki
Kaybolurum yol bulamam
Boz bulanık izim olma
Bağlanırsam ayrılamam
Aşk sancısı, sızım olma
Bulunmaz mı senden başka
aşktan bana kalan hüzün
sende yazın, bende güzün
anlamı kalmadı sözün
başka yare sözüm olsun
yarim beni benden alma
hani o neşem nerde
aşk düşürdü bu derde
hayalde benimle aşk
gerçekte başka yerde
hayat denen seferde
bu gece de geçer bugün dün olur
düşünceyle yiten gene gün olur
elimizde kalan bir hüzün olur
düşünme geçecek belirsiz hayat
içimde bir sızı, bir acı kalır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!