Kürşad Yaşartürk Şiirleri - Şair Kürşad ...

I.

Varlığın kâinatı kuşatıyor sessizce
Vuslatın mihmanına can atıyor sessizce
Esrarınla yeniden tutuşuyor çerağlar
Serde sen varsın diye yas tutuyor boz bağlar

Şu varlığım senin ile ısınır
Sensin bedenime can kara gözlüm
Bakışların beni ezelden tanır
Sana pervanedir an kara gözlüm

Şefkatin ayakta tutar sevgimi

Zaman dağdı,ben erittim
Yıllarımda hal kalmadı
Bu ömürde boşa gittim
Yollarımda hal kalmadı

Ömür bir yol,geldi sonu

Her zaman ki çokluktan sıyrılmışım bu akşam
Ama gönlümdeki gam,ama aşkımdaki gam
Cemreler toprağıma düşüyor yavaş yavaş
Gözyaşlarım akıyor bir bilinmez denize

Kulağımda ıslığın bıraktığı o tesir

Etmiştim yıllar önce aşkın üstüne yemin
Matemli bir senenin an’a değmez ayında
Şimdi gam kefenini yırtıyor ümidimin
Hükümdarı can olan bu beden sarayında

Heyecanını yaşadım aşkımı veren günün

Bu gönlümün halinden âlem-i cihan ağlar
Gönül suz-i çak olur didelerse kan ağlar

Kalbimin gönülleri saran her efkârından
Tutuşur her bir köşe hüzünden her yan ağlar

Hasretin kurşununa dizilirken umutlar
Vuslat intihar eder kader uçurumunda
Kefaret ölçüsüyle çizilirken hudutlar
Adalet zeyle gider kader uçurumunda

Hayaller ihanetin silahıyla vurulur

Aşkımın narında yanar yüreğin
Doğru be sevdiğim vallahi doğru
Ruhuma sevdayı sunar yüreğin
Doğru be sevdiğim vallahi doğru

Sen ömür dünyama sunulan iklim

Hasret otağına bir durak yeri
Kurmaya çalıştım razı olmadı
Sevda bahçesinde açan gülleri
Dermeye çalıştım razı olmadı

Ömür girdabında açan yılları

Kader denen yolun yolcusuyuz biz
Yalnız Hakka çıkar yolumuz bizim
Zafer adlı şaha köle değiliz
Yalnız Hakka ayan halimiz bizim

Nice engelleri aşar geçeriz