Kurban Olayım Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KURBAN OLAYIM

Yüksek cebellerin erimez kar'ı,
Eksilmez dumanı, bitmez, efkâr'ı,
Sümbüllere hayat vermez, akar'ı,
Yâr boynunu bükmüş, gönül ağlıyor.
Feryadı figanı yürek dağlıyor.

Ağlama sevdiğim gadan alayım,
Ben senin yoluna kurban olayım.

Aylar geçti günler geçti hastadır,
Yüreği yaralı,gönlü yastadır,
Gözünden yaş döker dili sustadır,
Yâr boynunu bükmüş, gönül ağlıyor.
Feryadı figanı yürek dağlıyor.

Ağlama sevdiğim gadan alayım,
Ben senin yoluna kurban olayım.

Baktım seher vakti, atıyor nara,
Sırtını dayamış ulu pınara,
İçinde bir hüzün, sinede yara,
Yâr boynunu bükmüş, gönül ağlıyor.
Feryadı figanı yürek dağlıyor.

Ağlama sevdiğim gadan alayım,
Ben senin yoluna kurban olayım.

Müçtehit çektiği çile vechile
Öyle mahzun mahzun bakıyor güle,
Saçları ağarmış dönmüş gazele
Yâr boynunu bükmüş, gönül ağlıyor.
Feryadı figanı yürek dağlıyor.

Ağlama sevdiğim gadan alayım,
Ben senin yoluna kurban olayım.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi