Danayı yıktılar, gözleri açık,
Kıblegâha doğru başı çevrildi.
Aniden kalkıştı, her ne olduysa! ?
Zıpladı, kasabın döşe devrildi…
Adam hastanelik, dana firarken,
Tuttular, dedenin kolu kırarken!
Gözler toplulukta “kasap” ararken
“Ben keserim” dedi biri sivrildi…
Aldı kör bıçağı, şöyle süzüldü,
Çaldı yanlış yerden, hayvan büzüldü,
Daha can vermeden, deri yüzüldü,
İşkembe patladı, kelle savruldu…
Ufacık danaya ortak tam yedi,
Ne “vekâlet” dedi ne “Allah” dedi!
Biri, pay etmeden ciğeri yedi,
Deriyi yürüten soldan kıvrıldı…
Çocuklar ortada, ellerde kanlar!
Birikmiş köşede mangal yakanlar
İbadet böyle mi oluyor canlar?
Can çıkmadan yanda etler kavruldu…
Kimi sote yiyor, kimi haşlama
Dedim şiir dursun, boş ver başlama
İlham çöktü başa, çıktı taşlama
Yürekten fışkıran sözler evrildi…
İbrahim’i bilmez, kara cehalet,
Kimisi söylenir “kan dökmek âdet”
Hikmetî’yim kalpte aşk-ı ibadet
Yanar iken söndü, küle çevrildi…
Ekim 2011
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 14.3.2013 06:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimisi söylenir “kan dökmek âdet”
Hikmetî’yim kalpte aşk-ı ibadet
Yanar iken söndü, küle çevrildi…
Haklı ve yerinde tespitlerle güzel bir yergi şiiri olmuş.Ellerinize gönlünüze sağlık.
Allah rızası için yapılıp kullarına bir bilinç ve farkındalık şuuru kazandırması gereken ibadetler çoğu zaman bilinçsizce yapılan bir ritüele dönüşebiliyor.Böylece Allaha yaklaştırması gereken bir kurban ibadeti hayvana eziyet ve et ziyafetine evriliyor.
Yürekten teşekkür ediyorum...
Sağ olunuz... Selam, muhabbet ve saygılarımı gönderiyorum kalbinize..
TÜM YORUMLAR (2)