Kurak Geceler Şiiri - Goncagül Çolak

Bendeki dört mevsim esen yelin baharı
Nefretimin zaferi ile taçlanırken,
Susan cümlelerim uyanır rüyadan.
Ölmek için doğduğumuz şu hayatta,
Adım adım ilerlediğimiz yolun sonu
Aheste bir bestenin nağmelerinde yankılanır.

Yarım kalan hikayenin siren sesleri çalarken,
Divane gönlümün feryadı yansır
İstanbul'un kurak gecelerine.
Sevgisizlik kol gezer kaldırım taşlarında.
Uçarı bir yalnızlığa teslim olan ürkekliğim
Saklanır Ay'ın sobelenmemiş ışığına.