Gökten düştün yere indin
Attan düştün ite bindin,
Eşek dedin değer bildin
Bak yuları sende imiş.
Yükün ağır çekebilsen,
Olanları görebilsen,
Doğru yanlış süzebilsen
İlim- irfan sende imiş.
Turşu kurdun mevkileri,
Yaktın yanan yürekleri,
Yok ettin hep çareleri,
Küpün dibi delik imiş.
Farkındalık diz boyu ya,
Ama niye, ama neyi?
Yaşıyorken hengameyi,
Kıpırdamaz dal imiş.
Gök delinmiş, yer yarılmış,
Her mahlukat yer değişmiş,
Şeytan şaşmış bakakalmış,
İşin sonu yaş imiş.
Aydost baktın kaldın böyle,
Sen ne dersin bu işe,
Sen düzüne gidi ver de,
Terse giden namert imiş
Kayıt Tarihi : 6.11.2025 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hakikat bazen suskun bir aynadır; bakan, kendini görmeyi göze alırsa parlar. Yol uzundur; neyi , neden taşıdığını bilmeyen, yükünü kader sanır... Keyifli okumalar
TÜM YORUMLAR (1)