Kulağımın Her Çınladığında...

Kulağımın her çınladığında
Biliyorum ki adımı anan birileri var
Çok uzaklarda
Bir çift göz var
Kurak gecelerimde
Tuzlu tadıyla yüreğime akan

Rüyamda gördüğüm son kavşak işte bu
Derin uykularda yazılıyor belki de kaderim

Çok önce yazıldı bu yazı
Belki doğmamıştınız hiçbiriniz
Belki öğrenmemiştik gülmeyi
Çok öncelerde gördüm
O bataklıklar içinde kurulmuş yalancı cenneti
Büyük kapılar ardında
Kimsesiz bir kalabalık içindeydi
Hiçkimse ve herkes

Tanımamıştım
Anlamlı gözleri ardında
Büyük yangınlar saklayan o güzel insanları
Ve sır gibi sakladıkları acılarını

Bir gülümseme vardı
Gecenin hüzünlü yüzüne anlam katan
Yaşamak vardı
Farkına vararak hiçbir an yalnız olmadığını

Kulağımın her çınladığında
Düşünmek vardı
Buğulu bir cam ardında ağlayan
O güzel kadının yüzünü
Ve hasretin pasını
Kendi ardında saklayan bir babanın bakışını

Merak etmeyin üzülmüyorum artık
Ayrılık bitti
Kavuşmak kaldı geriye...

2003

www.melihcoskun.com