Kula köle olamam. Şiiri - İbrahim Etem E ...

Ne gelirse Hak’tan gelir kula köle olamam,
Yüreğimi faş edecek dile köle olamam.
Bu fırıldak dünya için eğilip bükülemem;
Yıkmışsam koca çınarı dala köle olamam.

Benim için asıl olan şerefim haysiyetim,
Dünya için tasa çekmem yok öyle bir niyetim.
Kimseye minnet edemem gerekirse diyetim;
Kesin ta omuz başından kola köle olamam.

İstemem samyeli vurup güller sararıp solsun,
Gönüller hüzünden uzak huzur mutluluk bulsun
Çabam odur hazanımda hasretim vuslat olsun;
Olmuyorsa Rabbim bilir yola köle olamam.

Ayrılığın derdi çok zor yoktur bunun ilacı,
Can emanet var emanet beden ruha kiracı,
Yaktım ben saraylarımı terk ettim tahtı tacı;
Şan şöhrete para pula mala köle olamam.

Bıktım kökü bozukların afrası tafrasından,
Dili uzun soysuzların salyalı safrasından.
Zıkkım olsun lokma yersem muhannet sofrasından;
Zehiri tas tas içerim bala köle olamam.

Şükür sabır tesbihatım dilimde Bismillah’ım,
Nurundan var ettin bizi senindir kalp dergâhım.
Son nefeste iman ile göç nasip et Allah’ım;
İster ise gelsin ölüm sala köle olamam.

Etem-iyim kibrim yoktur onuruma düşkünüm,
Bentlerim kaldırmaz artık ondan biraz taşkınım.
Yıllar var ki gam yastayım dertlere alışkınım;
Kara düşmüşse bahtıma ala köle olamam.

17.01.2016.ANKARA.