Kül Sönünce Şiiri - Seyfi Karaca

Her hal ve saat
Uykuya dalar gibi kapi pencere yol ve sokak
Antye olmasa kimse yok sanirsin kent büyür zaman bosalir dünya kücülür
Dar bir yokusa dönüsün ahu dudu bahcesinden hemen sonrasina
Safaginan kalkip gece gec yarilariyla
Hayatin eteklerini savrulup süpüren hayli güzelliklerle giyinip süslenen
Calar calmaz isligimi bir görsen edasiyla Antye
Arsizim deyip tutturan sevgi katigini doyup kanmaya dalga yüzdürür
O vakit sular kabarir
Tekne savrulur
Hic farkinda bile olmadan demir alip giden liman
Orta halli bir sahil kasabasini vebali Antyenin azgin ocagina düsürür
Kol sarar kucak sarilir üstünü basini yolar
Cirilciplak bir sandalyedir daim bize bakar, odadaki hasir nesiri gözetir
Sizden baska kimse yok hesabiyla baldir bacak üstüne
Duysa bile umursayan olmazdi üsengecligin el ucundaki calar saati
Biri kuyumcu Antye digeri ben
Bilmem kac yil boyuncasina
Azat ettigim kasimla beraber ates kararinca
… ve kül sönünce

Eylül / 2006