Kul Karınca Şiiri - El Bedevi

Şafak bulutları sarınca,
Işık göğü yarınca,
Vira Bismillah deyip,
Çıkar yuvasından Karınca,

Sırtında kendinden ağır yük,
Hüznü dağlardan büyük,
Bir küçük mermer taşı,
Onun gözünde hüyük,

Arar durur buğday arpa,
Yolları hep sarpa sarpa,
Pusula gibi döner durur,
Bir Şarka bir Garp’a,

Çeker durur eziyetini,
Överler meziyetini,
Hiç etmedi şikayet,
Hiç bozmadı niyetini,

Güneş ufka varınca,
Yavaşça süzülüp batınca,
Yuvasına döner artık,
Yorgun kul karınca..

Bedevî