Kuklanın Kuklası Şiiri - Kamil At

Kürsüde meydan okur inletir
Satılmış efendinin kuklası
Bilinse de yalanı yoza anlatır
Uçuruma gider son taklası

Ezelden köpürür aynı yalanı
Üstelik fazla naziktir canı
Duyanlar kurban keser hayvanı
Ağzında küflenmiş baklası

Kuklalar karanlığa varacak
Azaldıkça köpeği kuduracak
Bilgisizler ona açar kucak
Perrüğü kaldı uçmuş şapkası

İnsana ifrit oluyor kuklalar
Efedisinden takılmış halkalar
Ayrık derilir gelsin baltalar
Kafası parlar düşsün takkesi

Yalanları mevsimsiz haşlar
Bağırdıkça yobaz onu alkışlar
Dünyayı bozdu bitmiyor işler
Ahrette beklermiş kankası

Kölenin köleleri de varmış
Fırtına da kelini kurtarmış
Kamil At der dünya narmış
Cennet edilir sonu arkası