Nefislerin sokağında dolaşırken,kâşâneler gördüm.
Nemli konaklarında öksüren,kuklalarla hep güldüm.
Öfkenin kapılarından geçerken,köpeklerle yürüdüm.
Her sefamın peşine saldım,yorgun cefa gölgelerini.
Öfkelerine aldanarak nefsiyle son düelloya girenler.
Hatalarını elbet anlar,vurulduğu gölgesine düşenler.
Vefasızılık yaylarında,aceleyle oklarını ilk çekenler.
Telaşlarında yaralar elbet,kalbinde tüm sevdiklerini.
Kayıt Tarihi : 19.12.2006 20:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Karakulakküçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/19/kuklalar-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!