Şimdi, koya ışıkları vurmuş,
Bir gece anımsıyorum; bir kuş
Uçuşu gibi, ey kalbim, sensin,
Duyuyorum ardında günlerin,
-O geniş kanat açışlarından-;
Gezinen, soluk alan, yaşayan;
Uyuyan bir büyük şehir gibi
İçine kapanmış gemileri
Durgun, heyecansız limanlarda
Ararken yenilmiş bakışlarla!
Sonra kıyıda bir yelkenlide
Uzanmış, dalmış bir düşünceye,
Habersiz çağrılarından rûhun,
Bütün anılardan uzak, yorgun,
Sesi hiç duyulmadan yaşayan
Biri oluveriyorsun bir an!
Sonra rengi silinmiş mavnalar
Bir kalb oluyor; sabaha kadar,
Kim bilir kimi yaşıyor deniz...
Biz miyiz, yoksa biz değil miyiz?
..........
..........
Kayıt Tarihi : 4.8.2001 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Alptekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/08/04/kugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!