Küfranı Nimet Şiiri - Osman Karahasanoğlu

Küfranı nimet: İnsanı yoktan var edenin vermiş olduğu rahmetleri inkâr edendir.
Başına gelenlerin de hikmetlerini bilmeden ittiham etmek küfranı nimeti doğurur.
Neticesi silleyi azaptır.
İnsanın dünyadaki saltanatı, beşeri yükselmeleri, medeniyetin güzellikleri namına ne varsa, insanın zaafından dolayı Allah insana bunları nasip eylemiş ve vermiş.
Acizliğinden dolayı insana yardım edilmiş.
Fakirliğine binaen ihsan edilmiştir.
Cahilliğine binaen insana ilham edilmiştir.
İhtiyaçlarını gidermesi için insana ikram edilmiştir.
İnsanın kuvvet ve ilminden dolayı bu saltanat ona verilmemiş.
Belki şefkate muhtaç olmasından, ilahi bir himaye altında olmasından, rahmet ve hikmeti ilahi tarafından kuşatıldığından dolayı bütün kâinattaki varlıkları onun emrine vermiştir.
Ona hizmet ettirmiştir.
Boyun eğdirmiştir.
İnsan diyebilir mi zehirli bir böceğe ben iktidarımla, gücümle ona bal siparişi veriyorum.
O benim emirlerime harfiyen uyar benim için bal yapar diyebilir mi?
Elbette diyemez.
Dese o arı zehirli iğnesiyle onu ikaz eder beklide izni ilahi ile ölüm reçetesini ona sunar.
peki arıyı insana hizmetkar kılmasındaki hikmet nedir? .
İnsanın zaafından dolayı bu meyveler ona Rabbani bir hizmet ve Rahmani bir ikram sofrasıdır.
O zaman insana düşen görev nedir:?
Gurur ve ananiyetin bırakılmasıdır.
Sonsuz ulûhiyet sahibi olan Allahın dergâhında: acz ve zaafını, göster.
Bunun tek yolu da lisanı hal ve kal ile yardım dilemektir.
Sen bunlara muhtaç olduğunu beyan etmendir.
Duadır.
Fakirliğini ve ihtiyaçlarını arzu ve isteklerini sıralamandır.
Kul olduğunu onun ilahlığını kabul etmenle olur.
“hasbunallahu ve niğmel vekiyl” de yüksel.
Yoksa düşmek her an önünde çukurlar var

26.08.2009