Bazen uçurumun kenarında yaşar insan,
Dokunsan boşluğa - düşecek sanırsın!
Bazen gözyaşları gözbebeklerinde dolar;
Dokunsan yüreğine - ağlayacak sanırsın..
Bazen yüreğinde öylesine duvarlar vardır ki,
Havan topu patlasa kıramaz sanırsın!
Bir varmış, bir yokmuş.
sonra akşam olmuş..
ülke karanlığa bürünmüş.
işte tüm zamanların hikayesi..
Bitmez aydınlığın karanlıkla savaşı..
Yokluğunda güldüm anne..
güldüm çaresizliğime, benliğim içindeki sensizliğe
nöronlarımı harekete geçiren tartışmalarımıza
sonra gülüşüne güldüm beynime kazınan
beni saran kolların beni senden koparırken
hissettiğim saniyelik özlemler aklıma geldi sonra
Seni savunmasız anında yakalayıp,
Güçlü olduğun anda terkedendir.
Bazen çifttir, bazen de tektir hayatında..
Her seferinde ilk başa dönersin aslında..
Yine kendi kurallarınla kendi benzininle yol alırsın.
Bazen yerinde sayarsın beklersin belki biri çıkar diye,
Varlığın yokluğun mu
Nedir anlamsız gelen
Bu sesler bu sessiz harfler
Uyumadığım her gecem
Senden kalan tek hecem
Esaretinden kaçamayan
mahkûm olmuş cesaretim,
solgun bir hücrede titriyor.
Ne zaman bakacak olsam içime,
gözbebeklerin beliriyor
bir idam fermanı gibi.
Sevince bir anda kapıldığım
Görünce bir anda kasıldığım
Titrerdi yüreğim öpünce yangınım benim..
Gördüm ki bu sadece bi düşmüş
Yüreğime gözlerin üşüşmüş
Düştüm düşümden bir anda düşüncelerimden..
Aşka veda ettim kendimi ihbar ettim
Tutsak yalnızlıklar alın beni içinize
Aşka veda ettim kendimi yardan ettim
Tutun aşka susamış kalpler yoksa kayboluyorum
Bekleyişli bir sızıydı seninkisi..
Sızıdıkça ölümüne, ben sızdıkça bekletilen.
Çalınmasını bekleyen bir kapı,
Zamanın rehin tutulmuş esiri gibi..
Gittiğinin gerisinde tükenen hayalin,
Ayağına kelepçelenmiş sevgimdi.
Uyanıyorum aniden gecemin sabaha akseden,
Siluetini gördüm bilinmezliğimde..
Etrafta kıpırdamayan sessiz çığlıklar,
Sanki koca bir uykudaymış bu gezegen..
Korkulu yalnız kalmışlığıma eşlik eden gece,
Kollarını boynuma dolamış yüzüme bakıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!