Elimi umuda açtım
yağmurlar yağdı
düştü güneşten ses
ki bu aydınlıktı
Güneşi üzerimize
örten harfler
nasıl da gülüyor
kanatlanıp gökyüzünde
Âr eden rûhun
kanatlarıdır hayâ
sus / a / yan kalbi
okur okur da
Ansızın çıkageldi
bulutlu cümleleri ile
çocukluğun saçlarını
tarayan rüzgâr
Ellerimizi, ayaklarımızı
yürüten günlerin
toplu adı konulmuş
sonbahar
Dağınık giden
yıldızlardan kalan aydınlık
iyilikler iliştirdi gözlere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!