bir gemi kadar sessizdi ayrılık
aramızan geçerken
nem almış duygularımız
köhne duvarlarımız
kurşuna kurban gitmiş sevdamız
ölümden daha da vehimdi ayrılık
o sen kokan yalancı baharda
kırıldıkça kırılıyor tırnaklarım
ve uyanıyor uykusundan dudaklarım
bir şarap görünce heyacanlanırım
bir de seni görünce
bilki seni görünce uyandı uykudan
ne bahtiyar gördüm ne de bahtiyar oldum
en güzel günlerimde aglayarak doldum
ne seni gördüm ne de senden birini
bir kendimi gördüm birde pirimi
Salıncak gibi salınıyordu gözlerimde ince ve dolgun bir bakış
Tutunası geliyordu avuçlarımın hayallere tutunurken
Köhne zincirlerden
Bir çıkmaz sokaktı gözlerimi gözlerinden kaçırırken
Hayalin apansız penceremde masum bir kelebek gibi çırpınırken
Hüzünlü bir sonbahar akşamıydı gözlerinden ince ince süzülen
Sızlarmıydı kalbim içimden sallarken ellerimi
Susarmıydı dudaklar seviyorum derken seni
Kırılmazdı mazilerim suya öyle salınmışken
Bozulmazdı kumdan yaptıgım kalbim
Aglamazdı titreyerek seni görünce ellerim
Kilitlenmezdi hedefi döven kurşun gözlerim
bu gün hava çok soguk sevgilim
üşüyorum elimi tutarmısın
hisseder misin avuçlarımda soguklugu
hissedebilir misin kalp ritimlerimde
adının çarptıgını
sen belki hissedemeyebilirsin
Sevgi öyle masum bir kızaktı
Sımsıkı sarılarak üzerinde kaydıgımız
Ya çok iyi bilecektin kaymayı
ya da bütün hayatın kayacaktı
sevgi özlemekti hayalini
dilden düşmeyen bir şarkıydı
tırnaklarımla kazıdım
senin resmini
gönlümün perçinlenen
en kuytu köşesine
mazilerimde çiçek açmayan
hatıralarım oldun her zaman
zaman öyle hızlı akıyor ki durmak bilmiyor
zamanım nü kadar çıplak ve sessiz
gidenlerin ardından bir hatıra yalnızlık
buralarda sabah olmuyor geceler çok uzun
zaman öfkeli zaman acımasız bir katil
ve gidenlerse suç aleti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!