Kozmik Şiiri - Müslüm İnan

Seni görünce başım döniyor kadın
Başa belamısın be kadın
Evrenin en,guzel kadını
Sabaha kadar uyku tutmadı
Aygibi parlarsın kıvrandım durdum
Görmesem olmaz görsem başım döniyor
 Kozmik bir konümdayim dünya başıma yıkıliyor
Birkaç miliyon yil yaşasan miliyar dunya var evrenin içinde
Sana tutunmak istedim birkaç bin yıl yaşamak
Sen yoksan evren yok sonsüzlük hüküm sürer birzaman
Her şey deyişir sen değişmezsin evrenin gizemli kadını
Başımın belası kadın kendini tanı
Evren herkes için yaratıldı tanı kendini
Güneş ısıtır sen yakarsın sanki merkezinde hidrojen var
Dönüşmuşsun kozmosa başımın belası kadın
Gerçek zaman içinde tut elimi asılayim sana
Kavranmaz kadınsız algılanmaz seninle algılanır evren
Köşkler saraylar kadınsız nasıl algılanır
Denizin kıvrımları sahili döverken
Hangi kadın kurgulanmaz dalgalar sahili öperken
Hangi kadın sorgulanmaz sana doğru olan bana yanlış
Başımın belası kadın seni kurgulamaktan bıkmadım
Sen kurguladın hangi zaman doğru hangi zaman yanlış
Aynı kalmaz herşey değişkendir
Her değişinden aygibi parliyorsun ortada
Gece biti uyku tutmadı başimin belası kadı