Közlü Şiir Şiiri - Müslüm Bayram

Yer altı notlarıyla seslendi münker melek
Uyandı uykusundan sorgusuyla şen şair
Nazlanmaya başladı divandaki üç felek
Fokurdadı kalp külüm saçıldı közlü şiir.

Günahımsa şiirler işte közdür ateşim
Ocakların alevi bacaların karası
Tanrıdansa ecemdir tanrıçamdır aşk eşim
Boynum kıldan incedir yoktur hükmün yarası.

Geldiğinde dünyaya kutsamışsa melekler
Göbeğini keserken ıhlamurun altında
Anaya mücevheri hoş kokulu çiçekler
Güneşin emzirdiği uyku tatmaz tahtında.

Yürüdüm kutlu yolda taş atanım çok oldu
Duaları tuz bastım anadan yâr sız kaldım
Yağmurlarda yıkandım gökkuşağım ak soldu
Yıldızlara hesabım geceye kârsız daldım.

Teselli arıyorum tutundum acılara
Öfkeli ey genç ruhum ebede yüzer gemi
Merdivenim basamak batınım hecelere
Kaynarsa soğuk suyum buharı süzer demi.

Akıyor susuz zaman asilmiş şiirlerin
Altın çağı yaşamış güneşe batırılmış
Duman sarmış dağını okunur nesirlerin
Görkemli saltanatın mermere yatırılmış.