Köyün dayısı Şiiri - Veysel Şimşek

Özenti kendinde ağalık süsü,
Ne izanı vardır nede törpüsü,
Sence ne yapmalı böyle bir pisi,
Zalimdir zorbadır köyün dayısı.

Gerek yoktur ite zorbadan, zorba,
Belli ki kimseden almamış darbe,
Belki de kaçacak göndersen harbe,
Kedi yüreklidir köyün dayısı.

Köyü bir kişiye verseler nolur,
Söyle dağ başında ağa mı olur.
Anlasa dünyada kim baki kalır,
Cahildir anlamaz köyün dayısı.

Dünyada insanca yaşamak ela,
Hiç bilinmez kim yaşayıp kim kala,
Bunu anlamayan bence budala,
Cahil, cehalettir köyün dayısı.

Tek bildiğim insanlıktır, yiğitlik,
Giderki nereye kadar bu itlik,
Veysel der ki; Daha ölmedi mertlik,
Boş bulmuş meydanı köyün dayısı.