Koyu çay bardaklarından çıkan dumanlar

nedense bu sabah içimde tuhaf bir istek var,
kopup gitmek istiyorum uzaklara,
uzakların gizem dolu hallerine
geçmişten gelen her ağaç dalı gölgesine

cümleler geziniyor beynimin kalıntıları arasında
garip bir tempo ile dudaklarımdan dökülüyor mırıltılar…
bir su kenarı, bir deniz rüzgarının serpintisi
içimde sahipsiz düşüncelerin titreyişleri
bir beklenti sonrası hayal kırıklığı,
yalnızımsı düşüncelerin sahiplenemediği bir sürü istek yığını…

deniz kokusu sarmış havayı
hep ondan izler kumsalda
acısız, kurak gökyüzü
sadece mavilikler sarsıyor zihnimi
mavinin kokusunda dolaşıyorum

mavi ışıklar dolaşıyor denizin üstünde
gözlerimin ıslak bakışlarında
nefesimi tutturuyorlar bana…
öfkelenmem için
derin bir soluğu içimde zapt etmeye çalışıyorum
deniz suyu çoğu zaman özlemlerin gömüldüğü yer oluyor

ağlamaklı ayrılıklar düşmüş ömrüme
kaç köşe kaç bucak dolaşsam da bitmez
biraz tuz bastım yüreğime,
salınsın umutlar diplere doğru...

nefessiz yaşıyorum içimde
tuhaf ve iri dalgalarla
ciğerlerim sarsılıyor

her gecenin kuytuluğunda dolaşırken
parmak uçlarımı ısırıyorum…
canım yanıyor,
içimin kanayışına aldırmıyor,
koyu çay bardaklarından çıkan dumanlar

redfer