Sabah erken kalkar ekmek pişirir
Saçının bağını yere düşürür
Sevdiğini görür aklın şaşırır
Ekine gidiyor bir köylü kızı...
Şalvar ayağında, orak elinde
Azığını sarmış bohça belinde
Hafiften de türkü söyler dilinde
Ekine gidiyor bir köylü kızı...
Tel tel açar saçın rüzgâra salar
Bazen derin derin hülyaya dalar
Gonca gül gibidir yüzü hep güler
Ekine gidiyor bir köylü kızı...
Çeşmenin başında yüzünü yıkar
Saçlarına sarıçiçekler takar
Kırmaya hiç gelmez, nefreti yakar
Ekine gidiyor bir köylü kızı...
Kardeşlerin bakımı O’nun işidir
Evin direğidir, ekmek aşıdır,
Düğünlerde tabii halay başıdır
Ekine gidiyor bir köylü kızı
Kayıt Tarihi : 11.7.2015 18:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!