Dünyanın pisliği onunla temiz
Nasırlı elleri pamuk ve güldür.
Köylü efendiden başkaca nemiz?
Nadir-i milletin içinde tüldür..
Köylünün güneşi kötüyü yakar
İyilik yoğrulur onun evinde.
Fakir sofrasından ne ballar akar
Sevgisi aynıdır cin’de, dev’inde…
Kayıt Tarihi : 22.11.2012 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/22/koylu-10.jpg)
Bir işe yaramaz, yağ akan afiş!
Mecbur kalarak, düşsek kapına;
Sanırım tez elden, edersin kiş, kiş?
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)