Köyden İndim Şehire Şiiri - Murat Öztürk

Köyden İndim Yavaş Yavaş Şehire,
El Oğluna Bakıp Bana Doğru Geğire,
Bu Nasıl Bir Yol Bu Nasıl Bir Çehre,
Köyden İndim Şehire, Aval Aval Geziniyorum…
Ben Bu Kılık Altında, Rezil Oldum Eziliyorum…

Kılık Kıyafet Desen O Bizde Mafiş,
Şehrin Her Bir Yerinde Asılı Duruyor Afiş,
Bizde Kandil Var, Burada; Prize Takılan Fiş,
Köyden İndim Şehire, Aval Aval Geziniyorum…
Ben Bu Kılık Altında, Rezil Oldum Eziliyorum…

Başımıza Takılan, Nam Yapmıştır Kasket,
Caddenin Öbür Yanında, Oynanıyor Basket,
Diğer Bir Tarafında, Oynanıp Durur Kriket,
Köyden İndim Şehire, Aval Aval Geziniyorum…
Ben Bu Kılık Altında, Rezil Oldum Eziliyorum…

Yol Yordam Bilmiyor, Dolaşıp Duruyoruz,
Ecnebileri Görünce, İçimizden Kahroluyoruz,
Bilmem Ki Biz Bu Şehirde, Ne Arıyoruz,
Köyden İndim Şehire, Aval Aval Geziniyorum…
Ben Bu Kılık Altında, Rezil Oldum Eziliyorum…

Altımızda Şalvar, Elin Ecnebisinde Kot Var,
Biz Sekü De Yatarken, El Döşek Üstünde Yatar,
Bu Kadar Rahatlık, Tabi Ki Bize Çok Gelir Batar,
Köyden İndim Şehire, Aval Aval Geziniyorum…
Ben Bu Kılık Altında, Rezil Oldum Eziliyorum…

Bizlerin Kaytan Bıyıkları Var, Hep Övündüğümüz,
Ecnebi Erkekte Top Sakal Var, Uzun İnce Gördüğümüz,
Kulaklarda Küpe Var, Moda Diye Takılıp Gezindiğiniz,
Köyden İndim Şehire, Aval Aval Geziniyorum…
Ben Bu Kılık Altında, Rezil Oldum Eziliyorum…

Elimizde Tespih Var, Evire Çevire Salladığımız,
Şalvar Düşmesin Diye, Dona Kuşak Bağladığımız,
Ecnebiyi Görünce; Mini Mini, Hep Ağladığımız,
Köyden İndim Şehire, Aval Aval Geziniyorum…
Ben Bu Kılık Altında, Rezil Oldum Eziliyorum…

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
22.06.2007 (17:30-17:53)