Köyde Kaldı Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KÖYDE KALDI
Seher vaktinde kalkmalar,
Evvala soba yakmalar,
Sığır, davara bakmalar,
Onlar hepsi köyde kaldı.

Omuzda su taşımalar,
Öküz sırtı kaşımalar,
Ay vuranda ışımalar,
Onlar hepsi köyde kaldı.

Sac başında bazlamalar,
Yare name'ler yazmalar,
Sevdiğine nazlanmalar,
Onlar hepsi köyde kaldı.

Terek başında sopalar,
Eşşek yanında sıpalar,
Tahta divanlar, kapılar,
Onlar hepsi köyde kaldı.

Tırpan, orak'ı, çapa'sı,
Dirgen, tırmığı, yaba'sı,
Duvardaki gaz lambası,
Onlar hepsi, köyde kaldı.

Kağnı arabası, pulluk,
Hasır,kilim,keçe, yolluk,
Dambaşında, tozluk, kolluk,
Onlar hepsi köyde kaldı.

Yüne tokacı vurmalar,
Harmanda sap savurmalar,
Saçda pişen kavurmalar,
Onlar hepsi köyde kaldı.

Ekşi efelek dolması,
Madımaklı un çorbası,
Mısır unu, mıhlaması,
Onlar hepsi köyde kaldı.

Kul Müçtehit çeker çile
Kadir kıymeti kim bile,
Ot süpürge, yelek tele,
Onlar hepsi köyde kaldı.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi