Omzumda şafak sökmeli özlemlerinin ışırında çılgın pınar akisleşirken
neon ışıltılı beklemeli gecenden su çiçekleri açılır açılmazlarımda
yalnız sana söylediğim sözceler ıtırlaşır ten ile tin arasında
hazlara yastık sererek har dökülüşleriyle gelirim yatılarına
Biraz bebek kalırım sütsüz geçen sevmelerimin meme uçlarında
Unutulmuş muştularım zilini çalar,sana çalınışımın bestesinden
. Damarlarımdaki üreyişler ülkene bir ben doğurur sen ile ben arasında
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta